بررسی محصول
پنیر تولید شده از شیر بز حاوی مواد مغذی زیادی می‌باشد که برای بهبود سلامت بدن انسان بسیار مفید است. مصرف پنیر بز برای افرادی که دچار کم خونی ناشی از فقر آهن هستند بسیار خوب است زیرا باعث می‌شود که خاصیت مغذی آهن بیشتر شده و گلبول های قرمز خون دوباره ساخته شوند. این نوع پنیر تداخل بین کلسیم و آهن را به حداقل می‌رساند. پنیر بز در مقایسه با پنیر گاو لاکتوز کمتری دارد اما در عین حال خیلی راحت‌تر از این پنیر جذب می‌شود. به همین دلیل برای افرادی که به این قند شیر حساسیت داشته و نمی‌توانند آن را تحمل کنند بسیار مفید است و این افراد می‌توانند با خیال راحت از شیر بز استفاده کنند. از دیدگاه طب سنتی طبع این پنیر سرد و تر است.
خواص و ویژگی‌های محصول
به راحتی هضم می‌شود.
عضله‌سازی می‌کند.
حاوی میزان بالایی زینک (روی) و سلنیوم می باشد.
منبع فوق العاده ی فسفر می باشد.
استخوان ها را استحکام می‌بخشد.
از روده محافظت می کند و باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.
منبع ویتامین‌های ضروری مانند: A-B1-B2-B5-D می باشد.
تفاوت پنیر گاو و پنیر بز
تفاوت اصلی بین پنیر گاو و پنیر بز در نوع چربی موجود در شیرها است. شیر بز بافت کاملاً یکنواختی دارد و برخلاف شیر گاو که قطرات چربی تمایل زیادی به جدا شدن و آمدن به سطح را دارند، قطعات چربی شیر بز کوچک‌تر بوده و معلق در شیر باقی می‌مانند. همچنین شیر بز حاوی اسیدهای چرب ضروری (لینولئیک و آراشیدونیک) بیشتری به نسبت شیر گاو است. این اسیدهای چرب به خانواده‌ی امگا 6 ها تعلق دارند و منبع انرژی هستند.
شرایط نگهداری
مدت ماندگاری این محصول 3 ماه و در دمای بین 1 تا 4 درجه سانتیگراد یخچال است.
